Χάγιας: «Μόλις εκπλήρωσα ένα όνειρο ζωής»
Ο Παναγιώτης Χάγιας, μαθητής της Γ` Λυκείου, πανηγύρισε χθες στο Βουκουρέστι, την μεγαλύτερη έως τώρα διάκρισή του στο Ολυμπιακό Ταεκβοντό. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των -54 κιλών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων Ανδρών/Νέων Γυναικών χαρίζοντας στην Ελλάδα το όγδοο μετάλλιό της στην Ιστορία του θεσμού.
«Μόλις εκπλήρωσα ένα όνειρο ζωής. Οι προπονήσεις μου και ο καθημερινός μου αγώνας έπιασαν τόπο. Τον τελευταίο χρόνο, οι προπονήσεις μου ήταν σχεδόν… ασταμάτητες για να μπορέσω να φτάσω στο βάθρο των νικητών μιας τόσο μεγάλης διοργάνωσης. Και τα κατάφερα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τα συναισθήματα όταν βρέθηκα στο τρίτο σκαλοπάτι του πόντιουμ», είπε στις πρώτες του δηλώσεις αμέσως μετά την απονομή των μεταλλίων, ο 17χρονος αθλητής του ΑΓΣ Βύρωνα, ο οποίος πάντως δείχνει να μην… πετάει στα σύννεφα!
«Αυτό που προέχει τώρα είναι να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο. Να ανέβω ένα ακόμη σκαλοπάτι στον αγωνιστικό τομέα, ώστε να είμαι σε θέση να ανταγωνιστώ αθλητές σαν τον Ρώσο που αντιμετώπισα στα ημιτελικά. Εφόσον το πετύχω, τότε θα είμαι σε θέση να φλερτάρω μία ακόμη μεγαλύτερη διάκριση στο εξωτερικό, είτε σε Παγκόσμιο, είτε σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό για την οικονομική και ηθική στήριξη προς την Εθνική ομάδα, ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς».
Λίγο αργότερα, ο Παναγιώτης Χάγιας, με μήνυμά του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ευχαρίστησε όλους όσους στάθηκαν στο πλευρό του στον δρόμο για το μετάλλιο.
«Ένα τεράστιο όνειρο γίνεται πραγματικότητα! Τρίτος στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Under 21 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας! Θέλω να ευχαριστήσω όσους βοήθησαν στην επιτυχία αυτή! Αρχικά τους προπονητές της Εθνικής, Θοδωρή Ζηνέλη και Δημήτρη Τόρη που με βοήθησαν και στην καρέκλα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης και τον Κυριάκο Παρασίδη. Φυσικά και την υπέροχη κερκίδα απ` όλα τα παιδιά της Εθνικής.
Και τέλος, τον δάσκαλό μου, Κωνσταντίνο Καπάνη, που είναι δίπλα μου 13 χρόνια τώρα και μου έχει προσφέρει τόσα πράγματα, ενώ καθημερινά μου δίνει κι άλλα».